چگونگی ارتباط سیستم بویایی با احساس چشایی:
خواسته های عملکردی و محدودیت های مختلف زیست محیطی در انسان و حیوانات باعث ایجاد ادراک حس بویایی میشود و البته که محرک های محیطی نیز در ایجاد چنین ادراکی بی اثر نیستند . سیستم حسی توسط همین خواسته ها محدودیت ها تولید شده که از نظر شناختی از حواس عمده متمایز است . حال میخواهیم این محدودیت ها و خواسته های عملکردی متفاوت را بشناسیم و بسنجیم که آیا این خواسته ها و محدودیت ها میتوانند خصیصه شناختی ویزه بویایی باشند یا نه .
سیستم بویایی انسان:
در این بخش میخواهیم نشان دهیم که آیا جنبه خاص و منحصر به فردی از بویایی انسان با توجه به محرک ها و عملکردهایی که ممکن است خصیصه های (آتیپتیکل) روانشناختی آن را توضیح دهد وجود دارد یا خیر.
تشخیص آلاینده هوایی شیمیایی که با وقایع بیولوژیکی مرتبط است ، عملکرد اصلی سیستم بویایی میباشد ارتباط این وقایع مهم بیولوژیکی در انسان ها در درجه اول به اجتناب از خطرات محیطی ، مصرف و ارتباطات مرتبط اجتماعی ،که همگی اینها متکی بر تشخیص نشانه های شیمیایی فرار است . یک محرک مثل مواد شیمیایی میتواند یک بار غیر معمول بر مغز وارد می شود . در صورتی که تشخیص این مواد شیمیایی فرار در محیط خارجی باید صورت بگیرد تا خطرات محیطی و ارتباطات اجتماعی معین گردد . بویایی مبتنی بر مصرف با خودش مسأله مهم تری می آورد. برقراری ارتباط بین وقایع و ارتباط با جهان بیرون نتیجه عملکرد سیستم بویایی است . یعنی تشکیل یک سلسله توسط قسمت کوچکی از غذا، با وقایع بدن . نیازهای خاص که توسط خوردن بررسی میشوند .
انتخاب نوع غذا یکی از مهم ترین دغدغه های سیستم بویایی است.
این سیستم قدرت بالای ذخیره سازی اطلاعات را دارد که سبب هشدار ارزش غذایی هر خوراکی میشود ، هشداری مثل اجتناب از مصرف غذاهایی که به بدن ما آسیب میرسانند . و این اطلاعات دقیق از راه آزمون دهانی و جذب صورت میگیرد . پس در نتیجه اگر ارزش غذایی با بوی غذا تعیین میگردد، لازم است جذب به وسیله دهان انجام شود .
ارزش غذایی هر خوراکی با سیگنال های بویایی ارتباط دارد. بنابراین، نشان دادن ارزش غذا بدون اینکه غذا از طریق دهان جذب شود ،میتواند از طریق رایحه و بوی یک غذا مشخص شود . سوراخ های بینی موجود در پشت گلو قادر به تشخیص سیگنال های شیمیایی فرار برخواسته داخلی و خارجی خواهد بود .
سوراخ های بینی موجود در گلو که دماغی خلفی نام دارد،سبب ادراک بویایی به وسیله بو کردن و استنشاق از طریق بینی ، که ارتودماغی نامیده میشود، میشود . تشخیص و پردازش محرک شیمیایی دماغی خلفی ، به همان شیوه تحریک ارتودماغی اما با آگاهی وهشیاری کمتری نسبت به ورودی بویایی، انجام میشود . که این حس همان خوردن و چشیدن یا طعم و مزه است . سیستم بویایی با عواقب موخر و فوری که از سیگنال های بویایی دریافت میکند اطلاعات نهفته در غذا را ذخیره و این اطلاعات را در برخورد بعدی به دنیای خارج مرتبط میکند که این اطلاعات هم در انسان ها و هم در جانوران برای تصمیم گیری در مصرف غذا مورد استفاده قرار میگیرد .